- F.
- Th.
- Bl.
- B. (-um)
I.
podpadający pod kategorie; qui sub categorias (cf.
s.
v. ) cadit
PARIS. Quaest. fol. x Ib: nomen vero scriptum est terminus c-us in aliquo corpore descriptus qui ... potest esse subiectum propositionis scripte.
II.
orzekający, kategoryczny (w przeciwieństwie do hipotetycznego); qui assertionem continet
a.
propositio:
PARIS. Quaest. fol. m 4a: potest esse propositio c-a modalis.
Ib. fol. t 8b : non facit etiam mentionem de propositione ypotetica ... quia non differt a c-a.
GŁOG. Porph. fol. O VIIa : conuersio ... est proprietas propositionum c-arum.Ita passim. Simili sensu abs. loco subst. categorica,, -ae f.
GIEŁCZ. fol. D 3a : prima negatio ... solum negat copulam prime k-e et non negat secundam k-am.
b.
sensus:
GŁOG. Alex. I fol. 193b : in sensu c-o propositio ablativum absolutum continens valet tantum sicut 'discere debent discipuli a doctore legente'.Cf.
supra in sensu hypotetico ... valet tantum 'si doctor legit, pueri proficiunt'.
Item per ellypsim
GŁOG. Alex. I fol. 212b : utrum iste orationes sint congruae, ut homo c-us, cappa hypotetica?
Abs. loco subst.
categoricum,,
-i
n.
charakter orzekający; modus praedicans
GŁOG. ExLog fol. 12b : aliter ... c-um determinat ipsum syllogismum et aliter proposicionem.