Ogólne
Pełne hasło
Więcej

CANTICUM

Gramatyka
  • Formycanticum
  • Etymologiałacina starożytna
  • Odmiana -i
  • Część mowyrzeczownik
  • Rodzajnijaki
Znaczenia
  • carmen, praec. sacrum.
    • α. + in cantico decantare
    • β. + ferto canticorum salarium cantandi magistro solvi solitum

Pełne hasło

CANTICUM, -i n.
  • F.
  • Th.
  • Bl.
  • S.
  • Dc.
  • BJ.
  • A.
  • H.
  • Ha.
  • N.
pieśń, zwł. religijna; carmen, praec. sacrum.
N. glossam Pol.
RFil XXV p. 153 (a. 1450) : c-um «pyenye».
Occurrit in iunctura psalmi, hymni, cantica (ex Vlg. Eph. 5,19 KodWp II p. 31, a. 1326 et saepius).
N. constr. sq. gen., v. gr.
gratitudinis ( DŁUG. Hist. I p. 507 ) , iucunditatis ( ArHist X p. 199, a. 1546) , laetitiae ( CodEp III p. 404, a. 1492) , melodiae ( Ztschr. LX p. 169, a. 1301). Cf. Th. III 285,33 sq.
N. locut.
α. in cantico decantare
*CodVit p. 396 (a. 1417) : in iubilo impnum «Te Deum laudamus» in c-o decantantes.
β. ferto canticorum opłata za naukę śpiewu; salarium cantandi magistro solvi solitum
ARect I p. 421 (a. 1498) : baccalarius proposuit, quomodo idem mgr Michael sibi tenetur fertonem columbacionis et alium fertonem c-orum.
Dicitur etiam de
cantico mundi ( DŁUG. Op. p. 196 ) , vulgari ( id. Hist. I p. 252 ), turpi ( ZABOR. p. 33, cf. id. Coelib. p. 17 ) .
Tło: rękopis Rps 3007 III (XV wiek), Źródło: polona.pl
ISSN 2300-5742, 2 / 2014 (1 VI 2014 r.)